Laatste dagen met de Minnie Winnie
Door: Anja en Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans en Anja
20 Mei 2017 | Verenigde Staten, San Francisco
Een mooie ochtend om te starten met hardlopen, tenminste dat gold voor Frans niet voor mij. Het is weer aangenaam buiten dat is fijn. We doen het rustig aan en rijden rond een uur of 10 verder op de route richting San Francisco maar ons eindpunt ligt vandaag in Santa Cruz.
Het is jammer maar de echte oude kustroute is deels afgesloten dat betekend voor ons dat we maar een klein deel van die route langs de oceaan konden volgen daarna ging het weer landinwaarts. Ook weer mooi, we blijven het nog steeds leuk vinden om te rijden tussen de heuvels en mooie landschappen. Verder op de route gaat het over in vlakker land waar veel aan land en tuinbouw wordt gedaan. We kunnen niet zien wat voor gewassen het precies zijn maar we rijden we door een plaats ( geen idee meer wat t was) waar een bord met Artichoke City (artisjok) dus dat zal het wel zijn.
Als we in Santa Cruz in de haven aankomen staat er een bord met “Geurts”erop, fijn we worden verwacht! We staan in een jachthaven, kijken uit op de kleinere jachten. Het blijkt een behoorlijk grote haven en een stuk verder richting zee liggen de hele luxe grote jachten, het zijn er heel veel. We willen graag nog wat schone kleding voor de laatste dagen dus we hebben gezocht en ontdekt dat hier dichtbij een laundry is. We wandelen er naar toe en gaan daarbij over een brug over de haven. Beneden in het water zien we wat bewegen, het is waarschijnlijk een kleine zeehond maar we weten niet helemaal zeker. Het beest dreef heel relaxt op zijn rug met voeten en kop boven water te dobberen tussen de boten. Bleef ook dobberen terwijl wij foto’s maakten, Mooi! en dat op een plek waar we het niet verwachten.
Met de schone was lopen we weer terug, deze keer niks meer te zien. Jammer.
Na het eten gaan we nog een keer op ontdekking, deze keer naar het strand het is deels dezelfde route maar nu wat verder. We komen bij een soort van boulevard in de vorm van een pretpark op het strand. Compleet met achtbanen, zweefmolen, kabelbaan en nog veel meer atracties. We lopen door het stille pretpark alles is dicht maar je kunt er wel tussendoor lopen naar het strand. Het blijkt het eerste zandstrand wat wij in de USA tegenkomen. Groot en breed met uitzicht op een grote pier. We horen zeehonden en zien ineens een kop boven water maar niet meer dan dat.
Er cirkelt een vliegtuig en we zien parachutes naar beneden komen boven zee, later op de pier tegenover ons allemaal hulpdiensten met zwaailicht en het vliegtuig blijft maar cirkelen. Ook zien we snelle bootjes op zee, zou er iemand vermist zijn? De beheerder van de RV-site spraken we later nog en hij dacht aan een oefening.
Op de terugweg wandelen we via het strand richting een vuurtoren, er staan een aantal fire-pits op het strand waar mensen vuurtjes in stoken ( zoiets zie ik ook wel bij de Fjoertoer in Renesse). Het ziet er gezellig uit, in de schemering zitten groepjes mensen rondom een vuurtje terwijl de zon onder gaat.
Het blijkt beste een stevige wandeling terug naar de haven maar wel de moeite waard. De beheerder komt nog langs we hebben hem vandaag nog niet gezien, hij waarschuwd dat er coyotes over de weg kunnen lopen.....die hadden we nog niet gehad deze vakantie. Maar als het net zo gaat als met alle eerdere waarschuwingen zal het wel los lopen.
18 Mei
De laatste reisdag met de Minnie Winnie, we rijden een relatief klein stuk verder naar Redwood regional park en onze campground ligt bij Lake Chabot. Het lukt niet om te parken bij een winkelcentrum voor een korte pauze, de parkeerplaats is vol en krap het was een hele toer om ons daar doorheen te manouvreren. Daarna treffen we een omleiding waardoor we de camper op een smalle weg moeten keren, lastige klus maar het lukt weer zonder krassen of deuken. De omleiding brengt op ons een slingerweg bocht na bocht op een smalle steile weg en dat zo’n 10 mijl terwijl je alleen maar bomen om je heen ziet.....waar gaat dat naar toe....
Een hele mooie campground op een heuvel, in het bos met grote ruime plaatsen. We maken een lunch en relaxen want de zon schijnt en het is warm buiten. Hier zien we ook weer Minnie Winnie’s ze zijn een paar dagen uit beeld geweest maar hier duiken ze dus weer op.
Als het wat minder warm is aan het eind van de middag is het tijd voor een wandeling, er zijn routes vanaf de campground die we willen ontdekken. Lake Chabot ligt een flink stuk lager, eerst lopen we een route om de campground hij blijkt groot en uitgestrekt, dan dalen we af, een mooie tocht; uitzicht op het meer, wandelen tussen bloeiende bloemen en struiken het is duidelijk voorjaar. Beneden aangekomen lopen we een stuk langs het meer en dan begint de tocht omhoog, flink stijl maar na wat moeite komen we uiteindelijk weer bij de camper uit.
Op deze mooie locatie sluiten we het kamperen in stijl af met buiten eten en maken we daarna een kampvuurtje van het laatste hout wat we nog hebben.
De koffers zijn inmiddels al ingepakt, morgenvroeg voor elf uur moeten we de camper inleveren. Het is niet ver van hier maar w.s wel druk op de weg. De parkranger heeft ons geholpen om uit te vinden hoe we vanaf het inleverpunt bij het hotel komen, erg aardig van hem.
Morgen duiken we de grote stad in, San Francisco. Het zal heel anders zijn dan reizen met de Minnie Winnie. We hebben al kaartjes om Alcatraz te bezoeken dat gebeurt zaterdag. Van andere reizigers hebben we tips meegekregen wat te doen ( of juist niet ) in San Francisco maar er is nog geen concreet plan. Morgen gaan we gewoon zien waar we in de grote stad belanden.
19 Mei
Het inleveren van de Minnie Winnie verliep vlot, gelukkig geen schade gereden of ander gedoe gehad dus na een uurtje was daar alles geregeld. Ze verwachtten daar vandaag 27 campers terug, wij zagen er een stuk of 10 waarvan een paar bekenden van onderweg. We zijn het er met andere camperaars over eens; hoe mooi zo’n luxe camper ook is de voorkeur gaat toch uit naar een kleiner model waar je gemakkelijker mee in het drukke verkeer kunt manouvreren.
Met de bus gaan we naar het dichtsbijzijnde metrostation in St Leandro daarna met de metro door naar Powelstreet. We zijn al snel bij het hostel waar we de spullen alvast droppen want het is nog te vroeg om al op de kamer te kunnen. We zitten redelijk dichtbij een aantal dingen / wijken die we willen gaan zien en ook bij een station. Er is een Tourist Information waar we ons uitgebreid laten informeren over de highlights en de routes die we daarvoor moeten volgen, het is er rustig de fransman legt het allemaal uit.
Het eerste wat we gaan zien is de Golden Gate Bridge. We gaan met de tram zo’n ouderwetse, met een touwtje langs alle ramen waar je ruk aan moet geven als je bij de volgende halte wilt uitstappen. Al met al hobbelen we wel een uur door het drukke stadsverkeer, we hebben overwogen te lopen maar dat daarvoor is het toch echt wat te ver. De stad is gebouwd op 40 heuvels en dat merken we wel het is soms net een achtbaan in de tram. Ineens is er een hard geluid aan de achterkant, de chauffeur stopt, trekt zijn gele hesje aan en wandeld naar de achterzijde van de tram om de geleiders weer in het gareel te brengen. Grappig, 2 minuten later rijden we weer alsof er niks aan de hand was. De trambestuurder is helemaal in uniform compleet met pet, hij roept waar we rijden dat doet hij met humor. Bij het eindpunt helpt hij ons bij het vinden van de volgende halte, het vervoersysteem is hier nogal een ratjetoe van allemaal lijnen daarom is het erg fijn als je dan goed geholpen wordt.
Het publiek is hier ook wel een verhaal apart, we zijn best wat gewend maar het is toch bijzonder als er iemand in een volle bus of tram van alles begint te roepen. Het is lang niet altijd te volgen maar het gebeurde vandaag al een paar keer. Omstanders reageren niet, iedereen gaan gewoon door met naar buiten kijken of op de telefoon tikken. Ook op straat gebeurt van alles, echt een amerikaanse grote stad. Politie auto’s racen met zwaailichten en sirene voorbij net als op tv het zijn ook dezelfde oude politieauto’s waarin ze rond rijden. Er klinkt regelmatig muziek op straat, mensen zijn vriendelijk de stad maakt een relaxte indruk. Aan de andere kant zien we ook armoede, zwervers mensen die gehandicapt zijn en bedelen zoals in veel grote steden gebeurt.
De Golden Gate Bridge ligt een stukje buiten het centrum en het waait er behoorlijk fris terwijl het in de stad juist warm was. Natuurlijk maken we foto’s bij het begin van de brug en we gaan de Brug op, tot de eerste boog is de bedoeling. Voor mij ( Anja) houdt het al veel eerder op, de hoogtevrees maakt dat ik loop te trillen op de brug terwijl die al behoorlijk beweegt van al het drukke verkeer. Frans gaat door terwijl ik terug ga naar het begin van de brug ik wacht daar op hem. Op zicht is de brug niet echt een beauty hij vooral bijzonder om de constructie, allemaal losse delen die hangen aan zware kabels. Hij is aardbevingsbestendig zeggen ze. De brug is groot en druk, auto’s rijden bumper aan bumper over 4 banen, fietsers en voetgangers gaan af en aan naar de overkant of tot het midden om daar weer om te draaien. Het is natuurlijk een echte toeristische trekpleister, het uitzicht is mooi, de brug gaat over een baai waarvan het water een mooie blauwe kleur heeft. De overzijde is heuvelachtig en groen terwijl je als je vanaf de overkant naar de stad zou kijken een totaal ander beeld ziet. Een stad tegen heuvels met de nodige hoge gebouwen.
Dan door naar Golden Gate Park, dat ligt niet dicht bij de brug zoals je misschien zou denken we gaan daarvoor weer met de bus. Ik heb niet goed gekeken waardoor we in de verkeerde lijn 28 zijn gestapt het duurt dus langer voordat we in het park belanden. De buschauffeurs hebben hier een nogal pittige rijstijl zullen we het maar noemen. Het is alles of niks, gas geven of hard remmen en als t niet opschiet dan wordt er een paar keer op de claxon gedrukt het schijnt er hier helemaal bij te horen. Golden Gate Park is “anders”dan verwacht, de oppervlakte is groot zo’n 9 mijl bij 1 mijl en er gaat verkeer doorheen. Er zijn sportvelden waar kinderen in groepen spellen aan het doen zijn. De botanische tuin zou een aanrader zijn, als we daar aankomen zijn we er vlak voor sluitingstijd dat is niet echt meer de moeite, jammer. Als we het park daar uitwandelen lopen we tegen een klein grieks eettentje aan, we besluiten daar naar binnen te gaan. Het eten is lekker en dat doet goed na een hele dag rondreizen in de stad.
We zijn inmiddels op onze kamer, het is allemaal erg basic maar oke. Morgen staat o.a. een bezoek aan Alcatraz op het programma, met de boot varen we naar het eiland en we gaan daar rondkijken. Een boottochtje met dit mooie weer is niet verkeerd en voor de rest van de dag hebben we plannen genoeg wordt vervolgd....
-
20 Mei 2017 - 16:40
Carola:
Wederom een leuk verslag :) dat kleine drijvende beestje is een zee-otter.
Misschien dat jullie rondom Alcatraz nog wel zeerobben gaan zien!
Veel plezier vandaag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley