Hoover Dam, Las Vegas en Acton

13 mei
Op weg naar las Vegas besluiten we eerst nog een kijkje te nemen bij “Hoover Dam” we hadden geen idee dat dat toch langer dan “even “zou gaan duren. We waren ons er niet van bewust dat het een voor de Amerikanen een groot en belangrijk project is geweest en nog steeds een heel belangrijke rol speelt voor de watervoorziening / verdeling voor de staten die aan de rivier de Colorado liggen. Het begint voor ons met een serieuze security- check. Bij een controlepost vlak voor de dam moeten we stoppen en moet Frans alle luiken aan de buitenzijde van de camper openen zodat die gezien kunnen worden. Bij mij klopt een andere security-medewerker aan de deur want hij wil graag de camper van binnen checken. Hij vraagt bijv. of er nog iemand in de douche of op het toilet is, op mijn “nee”maakt hij alle deuren even open. Gelukkig zit er echt niemand verstopt en mogen we door naar de dam.
Het blijkt een enorme dam...Alle technische details ben ik al lang weer kwijt maar het is groot en veel. We parkeren Minnie Winnie en gaan naar het visitor-centre daar moeten riemen af, broekzakken leeg en alles gaat daar door een soort douane check.
We kopen een kaartje voor de rondleiding van een half uur. Het begint met wachten in een rij, dan kijken we naar een oude film over de bouw van de dam indrukwekkend dat ze die in de jaren 30 in 6 jaar tijd hebben gebouwd. Dan staan we weer in de rij, deze keer voor de lift we zakken 250 meter naar beneden in de dam en staan als sardientjes in een blik. De begeleiders zijn vriendelijk maar duidelijk en streng er is niemand die het in zijn hoofd haalt iets anders te doen dan de instructies die er gegeven worden. We lopen in de rij naar een aanvoerbuis voor de turbine een buis waarin 2 dubbeldek-bussen naast elkaar kunnen staan.Dan weer terug in de rij naar de lift, we stijgen (weer als sardientjes) omhoog en stappen uit op de afdeling waar de turbines aan het werk zijn. De Amerikaanse vlag hangt er boven zodat die op iedere foto die er gemaakt wordt te zien is. Na uitleg gaan we weer in de hele volle lift terug naar boven. Daar worden we vriendelijk bedankt en gewaarschuwd dat als we de hekken doorlopen we niet opnieuw met hetzelfde kaartje naar binnen kunnen. Dat hoeft ook niet, we kijken nog even in het museum en op het uitkijkpunt waar je ook de brug hoog boven de dam kunt zien die in de jaren 90 is gebouwd. Indrukwekkend hoe groot het allemaal is.
Al met al zijn we er een paar uur geweest, we vonden het allebei de moeite waard. Je ziet hier hoe de Amerikanen hun grote projecten tonen aan het publiek. Er zijn monumenten en gedenktekens bij de dam en in de begeleidende teksten hoor je regelmatig hoe trots ze als Amerikanen zijn op dit project. Het is nog steeds een voorbeeld voor andere soortgelijke projecten in de wereld. We horen ook een paar keer dat ze dankbaar ze zijn voor het harde werken dat de mankrachten in het verleden hebben gedaan.
Na de Hoover Dam ging de reis vanmiddag dan toch echt naar Las Vegas. Het was ons ondanks google niet duidelijk waar we konden parkeren dus we gingen op de bonnefooi. Het pakte redelijk goed uit, Frans had op de navigatie bij willekeur een van de punten in Las Vegas aangeklikt en laat dat ons nou heel dicht bij de strip brengen. We reden recht op de “Stratosphere” af een hoge moderne toren ( heeft ietsepiets wat weg van de euromast maar dan hoger). Toch is er nergens een parkeerplaats voor RV’s te ontdekken. We rijden verder en rijden vlakbij palace station een parkeerplaats op. Het blijkt gratis en er is een bushalte. Bij de halte vertelt een man hoe we op “de strip”komen, dat blijkt een halte verder te zijn. De bus is er snel, we kopen een dagkaartje en rijden een halte mee. We zien Circus Circus, daar hebben we van gehoord! Daarbij is een kampeerterein voor RV’s en het is op de strip dus we zitten goed. We wandelen door lopen langs hoge gebouwen, dan een casino dan nog een, de reclames worden uitbundiger we lopen duidelijk richting het centrale deel van de strip. Dit is precies wat we in films op tv gezien hebben en uit de verhalen gehoord. Het is een bonte vertoning van heel veel entertaiment. Grote casino’s waar je doorheen loopt om bij het volgende te komen ( in de hoop dat je een gokje waagt) de een nog groter dan de ander. We zien casino’s in Italiaanse / Romeinse stijl compleet met vijver met gondels waar je een tochtje kunt maken. Frans herkende de Trevi fontein uit Rome waar hij pasgeleden was, hier in Vegas hebben ze m ook alleen iets kleiner. Zo is het ook met de eifeltoren, Arc de Triomph, het vrijheidsbeeld en ga zo maar door. Bij Caesar-palace is er elk half uur een show van een waterorgel / fontijn van een paar minuten, we zijn er toevallig net op het goede moment. De mensen die er rondlopen zijn vaak in een uitgaans-stemming, er wordt veel met drankjes in de hand van het ene naar het andere casino gewandeld, meestal zijn het cocktails en soms zitten ze zelfs in een soort van vaas. Het kan hier allemaal en 24 uur per dag. Oudere dames delen kaartjes uit met foto’s van naakte jonge dames met daarbij een telefoonnummer. Er lopen mensen verkleed als Elvis, Superman, Robots en weet ik wat nog meer voor uitdossingen. Zoveel casino’s bij elkaar waar mensen een gokje wagen en hopen wat te winnen, ongelooflijk. De casino’s bieden ook show’s aan, Britney schittert op de gevel van een casino en ook David Copperfield en Celine Dion treden hier op. Toevallig is ervanavond ook een Nederlander die een show verzorgt : Dj Tiesto knippert groot op een reclamezuil en Armin van Buuren komt binnenkort ook draaien. Al met al wandelen we er een paar uur rond, nemen een ijsje en een drankje. Dan vinden we ‘t wel mooi geweest. Het is een wereld apart en mooi dat we het eens met eigen ogen hebben kunnen zien.
We stappen op de strip in de bus, een controleur helpt ons met de overstap naar de goede lijn en zo staan we een half uur later weer bij de camper. Wat ons daar opvalt is de muziek die op de parkeerplaats uit de boxen komt, dat was op de strip ook zo.
Het wordt al donker als we terug naar Lake Mead rijden, een duik in het meer nemen zit er niet meer in. Het was een mooie dag, we hebben weer veel gezien. Morgen rijden we richting Los Angeles, de stad bezoeken lukt niet daarvoor zijn we daar te kort. Net iets ten noorden van de LA ligt de campground waar we gaan onvernachten. We hebben een stevige rit voor de boeg.
14 Mei
Eigenlijk is er over vandaag niet zo heel veel te schrijven, de rit ging lekker vlot. De omgeving bleef een beetje dor en zanderig. Pas een paar km voor Acton ( waar we nu zijn) werd het groener en heuvelachtig. We staan bij een KOA campsite dat is een landelijke organisatie waar Appolo de organisatie waar we de Minnie Winnie van huren mee samenwerkt. We krijgen wel 10 % discount dus als echte nederlanders maken we daar als het ons uitkomt mooi gebruik van. De campground is oke maar niet bijzonder het is voor ons meer een doorreis camping maar misschien kunnen we straks nog even een wandeling in de omgeving gaan maken. Het is wel een mooie plek tussen de heuvels met een zwembad alleen is het hier daarvoor net wat te fris.
We staan wel weer langs een spoor.....en we werden gewaarschuwd voor het geluid van Wild Cats in de nacht. Dat is nieuw voor ons dus we zijn benieuwd of we dat gaan horen.
De wifi werkt hier redelijk goed dat betekend dat we proberen wat meer foto’s bij het verslag te uploaden. Vaak is het verslag plaatsen niet zo’n moeite maar het uploaden van de foto’s is een langduriger klus. Jullie kunnen zelf ontdekken of het gelukt is.